Dit vertellen wordt een erg pijnlijke aangelegenheid. Ik heb er al velen op de hoogte gebracht, en het nieuws zal zich ook wel verspreiden op manieren die ik niet in de hand heb. Maar laat ik eerst verder vertellen hoe het me vergaan is na de vorige blog entry.
Ik kon mijn arm slechts enkele centimeters opheffen, dus moest er wel iets aan mijn schouder schelen. De laatste dag in het ziekenhuis kreeg ik nogmaals een echo van mijn schouder alvorens naar huis te mogen, maar zoals ik al zei was de ontsteking nog helemaal niet weg en konden ze dus bitter weinig zien op de foto. Niettegenstaande de gebrekkige bewijslast gingen de dokters er collectief van uit dat er een pees gescheurd was. Op alle andere plaatsen in het lichaam heelt zo’n scheur spontaan, maar de schouder is een ander verhaal. Daar komt een operatie bij kijken, normaal gezien een kijkoperatie – je weet wel, die met de mooie kiekjes. Eén probleem: mijn schouder is zwaar geïnfecteerd geweest. Gevolg: ze kunnen geen bout in mijn bot draaien die de aanhechting moet vormen. Oplossing: schouder helemaal opensnijden en manueel aan elkaar naaien. Zolang er geen naaimachine bij komt kijken (meer…)
Gegroet éénieder die dit leest,
ik heb al lang geleden besloten met deze zogenaamde hype te starten. Enig probleem: absoluut geen inspiratie, en zeg nu zelf, een verhaaltje over kabouters moet ik hier ook niet vertellen. Ik denk dat er al veel te veel inhoudsloze blogs zijn, die maar getypt zijn door mensen die zich extreem vervelen, zichzelf wel heel erg interessant vinden of andere narcisten.
Van mij is het heel wat simpeler. Ik vond het tijd om eens uit te leggen wat ik de voorbije anderhalve maand heb uitgespookt in ziekenhuizen en andere belachelijk steriele omgevingen. Kwestie van niet alles elfendertig keer opnieuw uit te leggen – helaas is het daar al te laat voor.
Beginnen bij het begin dus.
Zaterdag 11 november, wedstrijd in Gent tegen Falco. Opdracht gekregen van de coach van de eerste ploeg om maar 15 minuten te spelen(ik was niet de enige), kwestie dat ik nog fit zou zijn voor de wedstrijd op Wevelgem ’s avonds. De wedstrijd verloopt voorspoedig, we spelen heel erg degelijk en staan zowaar zwaar op voorsprong tegen de ongeslagen leider. Uiteraard spelen we allemaal meer dan de opgelegde minuten en maken er een mooie wedstrijd van. Helaas word ik meer dan goed voor me is tegen de grond gekwakt in pogingen om de tegenstander voorbij te gaan. Misschien moet ik de volgende wedstrijden (meer…)
Matthias' Weblog 