
15 mei 2007, 3 vrienden staan op de top van de hoogste berg ter wereld: de Mt. Everest. Ze kiezen de moeilijkere route en slagen briljant in hun opzet door samen op de top de ronding van de aarde te aanschouwen. Ze kijken in elkaars ogen: de één is volledig van de wereld, een glazige blik in de ogen. Hij zou later toegeven dat hij niet meer weet dat hij op de top geraakt is, hij speelde met zijn leven. Een tweede is ronduit euforisch en staat op het punt te jodelen, tot hij weerhouden wordt door de ijle lucht. Een derde is blij dat hij het gehaald heeft, maar stelt achteraf vast dat er maar één gedachte in zijn brein gepland was: ik moet hier zo snel mogelijk weg! Hetzelfde verhaal, maar drie maal een ander einde. Of toch weer niet: hun enige doel was de top bereiken en ze slaagden wonderwel. Toch was er bij ieder dat andere accent. (meer…)
Europa is door de aanslepende regeringsonderhandelingen helemaal uit het brandpunt van de actualiteit verdwenen. Voor mij is dat dan uiteraard tijd om even een kanttekening te plaatsen. Hoewel, mijn thema van deze week handelt eigenlijk meer over identiteit dan over Europa. Mijn denkbeelden omtrent Europa zijn redelijk duidelijk voor wie er al om gevraagd heeft en mijn idee over identiteit hangt daar eigenlijk nauw bij samen. Dit gevoel van identiteit is dan anderzijds ook weer erg actueel gezien de uitdeinende crisis in ons Belgenlandje. Nu, mijn identiteit. Vele mensen die ik ken, zeker van de iets oudere generatie, voelen zich een Vlaming pur sang zonder zich ervoor te schamen dat ze Belg zijn. Toch lopen er evengoed pure belgicisten en vlaamsnationalisten rond die deze verdraagzaamheid amper tolereren. Evengoed zijn er echter ook de dissidenten: de kleine idealistische garnalen zoals ikzelf die het allemaal iets ruimer zien en die België of Vlaanderen niet zo’n onoverkomelijke wereldmacht vinden. (meer…)