Snerpende wind, bakken verse sneeuw en een ijzige gevoelstemperatuur. Dat valt er te beleven op de Huascaran, de berg waar ik maanden voor trainde – nu ja, af en toe – en die nu van mijn lijstje geschrapt is. Deze leuke mix is toch iets te gevaarlijk om nu naar boven te gaan, dus wordt het een andere ferme kerel: de Chopicalqui (6354m).

Deze grote vriendelijke reus staat in de schaduw van de Huascaran, maar is daarom niet minder indrukwekkend. Het voordeel is dat we onze tentjes uit de wind kunnen zetten, de klim niet zo lang is (5 dagen in plaats van 7 dagen) en de temperatuur iets vriendelijker is (-10 in plaats van -15).

Morgen begint dus mijn grote avontuur. Een korte schets misschien? De taxi komt me ophalen in het hotel rond 9u om me vervolgens een 3-tal uur later af te zetten over een bergpas. Een wandeling van een uurtje moet me naar het basiskamp brengen, waar we onze tenten opslaan. De volgende dag stappen/klimmen we naar het Morene Kamp of naar Kamp I. Een nachtje later wacht de toppoging, om vervolgens af te dalen en tegen de 14e of 15e augustus terug voet te zetten in Huaraz.

Het begint te kriebelen…

Advertentie