september 2008


Poetin, een macho zonder al te veel scrupules, zorgde sinds zijn tweede ambtstermijn steeds vaker voor controverse. ‘De Russische glorie herstellen’ of beter zelfs ‘de Sovjetglorie herstellen’ leek zijn grootste betrachting. Verbale oorlogjes bleven niet uit, maar de diplomatieke brandblusapparaten stonden nooit ver weg. De machtsspelletjes uit de oude Koude Oorlog-doos werden regelmatig bovengedisseld door deze nieuwe vorm van assertieve politiek. Ondertussen zit Dimitri Medvedev als een vingerpop op de troon van de nieuwe tsaar. En wat is er veranderd? Niet veel.

Alles lijkt erop te wijzen dat het Rusland van vandaag steeds meer een prominente rol kan gaan spelen op het  politieke wereldvlak. De invasie van Georgië was daar het recentste voorbeeld van. Veel stoerdoenerij en uiteindelijk toch deels gelijk krijgen. De oorlog is nu zo goed als gedaan en we moeten eerlijk zijn: veel meer dan tandengeknars uit Europa heeft het niet opgeleverd. Zelfs de Verenigde Staten deden meer moeite om Rusland op zijn plaats te zetten – het sturen van een oorlogsbodem bijvoorbeeld –  dan de naaste buren. Europa blijft een economische reus, maar daarnaast ook een militaire knuffelbeer.

(meer…)

Advertentie

Ik ben thuis. De weken vlogen voorbij, enkel ingehaald door de veelheid aan kleine en minder kleine wonderen. Peru had me in zijn ban, ondanks de chronische onvriendelijkheid bij een groot deel van de bevolking. Toeristen zijn – om het met Samuel te zeggen – “witte portefeuilles” en elke ontmoeting is een nieuwe opportuniteit om ze op te lichten. En geloof me, er zitten veel Peruvianen klaar langs de talloze platgetreden toeristenpaadjes. Honderd meter lopen zonder toeristisch kraampje (met allemaal dezelfde spullen: mutsen, sjaals, poncho’s, …) voelt aan als een bevrijding en wordt bijna evenveel geapprecieerd als een busrit zonder pamfluitmuziek. En toch, het was ontluisterend prachtig.

18 augustus, Arequipa
Langzaam ontwaken in “de witte stad”. De vroege ochtend voelt wat broeierig aan, de lange rit hangt overduidelijk nog in de kleren. De stad lijkt op het eerste zicht niet erg spectaculair. De perfecte vulkaan Misti verovert daarentegen al snel onze harten. Mooier afgewerkt kan een berg echt niet zijn. (meer…)

In Peru valt er veel te beleven, te veel. Ik wil gerust elk detail laten weten aan jullie, maar een weblog bijhouden lijkt zo’n tijdverspilling als je in zo’n ongelooflijke oogstrelende wereld rondhotst. Ik moet mezelf bijna opsluiten in een (koud, kil en stinkend) internetcafé om me niet constant te vergapen aan de Peruviaanse natuur en cultuur. Daarom hink ik dus heel erg hard achterop met mijn internetbijdragen… Het is ondertussen 1 september en mijn vorige geflens dateert al van 12 augustus. Er is dus alweer heel wat gebeurd.
Kort samengevat? Dezelfde dag dat ik op de top stond daalde ik keihard af via Basecamp naar Huaraz. Volledig uitgeput (en na een heerlijke maaltijd met een zekere Dirk, een Belg) stapte ik de nachtbus op richting Trujillo. Tijd voor nog wat dagboekbijdragen… (meer…)