Een tweetal maand geleden, ons vliegtuig (‘ijzeren vogel’ klinkt voor mij te modieus) landt in Brussel. Over het weer of de precieze omstandigheden kan ik me bitter weinig herinneren. En hoe komt dit? Mijn antwoord blinkt niet uit in originaliteit, maar ik hou het op een gebrek aan uitroeptekens. Er viel simpelweg niets bijzonders over te vertellen. Grijs, een beetje grauw – maar ook weer niet te veel – en zonder franjes.
Het weerzien met de thuisblijvers was uiteraard wél leuk. Maar helaas, veel tijd om in een zwart gat te donderen was er niet. Het Belgische leven associeer ik sinds kort louter en alleen met hectiek. Natuurlijk zijn er ook vrienden, het gevoel ergens thuis te horen, de ongebreidelde luxe waarin we hier kunnen baden en de zekerheid van familie en liefde. Maar is de prijs die we ervoor moeten betalen soms niet onmetelijk hoog? (meer…)

Advertentie