Boeken


Embedded journalism. De term is gevallen en de toon van het boek gezet. Niet objectief, socialisering en beïnvloeding, identificatie met de militairen, … De hele rist dogma’s en vooroordelen kunnen bovengehaald worden. En ik geef toe, zelf word ik ook niet bepaald wild van deze journalistieke vorm. Ik schreef mijn masterproef over het aangebrande karakter van het thema en de embedded verslagen van iemand als Arnon Grunberg sla ik na een paar ontgoochelende alinea’s om. Niet boeiend. Maar dit boek… De meerwaarde zit er hem in dat de journalist in een boek de plaats krijgt om verder te gaan, meer te vertellen en dieper in te gaan op alle mogelijke aspecten. Geschiedenis, strategie en landschappen komen evenzeer aan bod als het portretteren van ‘onze jongens’. En dit is zonder twijfel wat het boek meer dan verteerbaar maakt. Als je even door het militaire jargon kijkt, los door alle afkortingen leest, is het best een goed boek.

(meer…)

Advertentie

Iedereen die in een stad woont, kent het gevoel dat hij er te lang niet uit weg is geweest. Het benauwende perspectief dat de straten ons inprenten, het gevoel opgesloten te zitten, het verlangen naar oppervlakten die niet van glas, baksteen, beton of asfalt zijn. […] Op talloos veel manieren is het menselijk leven van de fysieke werkelijkheid losgeweekt, zijn onze ervaringen abstracter geworden doordat het contact met de natuur eruit is verdwenen.

Een eerste passage in het boek die me recht naar de keel greep. Dít is wat ik al zo vaak heb gevoeld, dit is het gevoel dat ik zo moeilijk in woorden kan omzetten, dit is mijn boodschap die door zovelen met een gefronste blik wordt ontvangen.  Een zonderling, dat ben je. Maar geen unieke zonderling. Mensen die de wilde ruigheid van een ongerept landschap hebben mogen aanschouwen weten wel beter. Men wordt er in opgeslorpt, volledig overdonderd en mooi op zijn plaats gezet. ‘Elke dag weer ervaren talloze mensen iets dieps en wordt hun perspectief verruimd als ze met wilde natuur in aanraking komen’, zoals Macfarlane het zou zeggen. En dat net dat het thema van dit boek is, gaf torenhoge verwachtingen.

(meer…)

‘De Europese Unie is een raadselachtige organisatie. Europese politiek lijkt vreselijk ingewikkeld in elkaar te zitten en enkel te doorgronden door geleerde juristen of zonderlinge Europa-kenners.’

Hendrik Vos & Rob Heirbaut

De eerste twee zinnen van het boekje van Hendrik Vos en Rob Heirbaut schetsen de mening van de man in de straat met quasi perfecte eenvoud. En eenvoud, tja, dat is de rode draad door dit boek. Een uiterst technische en complexe organisatie wordt heel eenvoudig uitgelegd, begrijpbaar voor iedereen die moeite wil doen om een boek ter hand te nemen. En dat is zonder meer de belangrijkste verwezenlijking van de auteurs. De EU leeft namelijk niet of nauwelijks bij de bevolking. De enkelingen die gefascineerd zijn door het Europese project zullen misschien niet veel opsteken,  maar het boek is zonder meer een verduidelijking hoe Europa ons leven beïnvloedt. De titel spreekt met andere woorden voor zich.

(meer…)

‘Dit reisverslag gaat over het verleden, en wat het verleden met ons doet. Het gaat over verscheurdheid en onwetendheid, over historie en angst, over armoede en hoop, over alles wat ons nieuwe Europa scheidt en bindt.’ – Geert Mak

Er zijn zo van die boeken die een ongelooflijke invloed hebben op een persoon. Boeken die je zo in de ban houden dat je de inhoud steevast als bagage meeneemt als je buiten komt. Voor mij was dit er één, net zoals ‘In de ban van de ring’ dat was. Net zoals ‘De wildernis in’ dat was en net zoals ‘De grote beschavingsoorlog’ dat was. Je ziet het: dit boek staat heel hoog in mijn persoonlijke top.

Nu moet ik waarschijnlijk motiveren waarom ik dit boek zo hoog inschat. Je moet het lezen, dan kom je er zelf achter is misschien een antwoord. Maar voor de hardleersen – of de mensen die met minder tijd bedeeld worden (of geen tijd maken) – wil ik gerust een inspanning doen.

Ik begon met enige twijfel aan het boek. Ik liep wat verdwaald in een warrige boekenwinkel, snuisterend tussen de nauwe gangetjes, genietend van Mozart en Chopin. (meer…)

De smekende stilte – Joe Simpson

Joe Simpson, gelouterd klimmer en schrijver, werd wereldberoemd met zijn klimmersepos ‘Touching the void’ (vertaald als ‘Over de rand’). In het boek dat later verfilmd werd, tekent hij zijn doodsstrijd met ijzingwekkende precisie op. De succesvolle beklimming van de Siula Grande (Peru) loopt dramatisch af en krijgt een akelig staartje in de afdaling, waar de dood gewaande Joe tot wanhoop wordt gedreven en ternauwernood overleeft. Na talloze operaties en het schrijven van zijn verhaal, wordt de man een levende legende.

In ‘De smekende stilte’ vertelt hij over zijn dilemma’s, de constante confrontaties met de dood en zijn blijvende angsten. (meer…)